Jaren 70, vakantie, Rastplatz langs de Autobahn. We zijn op weg naar Italie en stoppen om een gekookt ei te eten of wat koffie uit de thermoskan te drinken. Ik ruik die koffie nog..

Even verderop staan een paar Duitsers, jong en oud, ochtendgymnastiek te doen. Armen zwaaien ritmisch omhoog en meer zulks. Papa scharrelt die kant op, en zegt “Besser so (2 armen omhoog), als so! (Rechterarm omhoog) ”

Hilariteit bij de jonge Duitser. De oude kan er absoluut niet om lachen. Vaak door papa aangehaald als teken dat het wel goed kwam met dat land.