Jalapeño saus

Niet moeilijk, erg lekker.

Wat heb je nodig:

Pepers. In dit geval Jalapeños, en wel groene. Je kunt andere nemen, maar dan krijg je andere saus: Mme Jeannette saus is ook erg lekker, en verschilt in receptuur weinig. En gember is ook niet verkeerd in chili saus. Of kieper de pot 5 spice powder er maar in om. Heerlijk, maar dan krijg je andere sauzen, en vandaag doen we Jalapeños. Ik vulde een half tasje de lokale allochtone groenteboer. Deze pepers kun je ook wel bij Jumbo of AH krijgen, maar dan heb ik een fijne besparings-tip voor je: Niet doen. Ik kwam uit op ongeveer 4 ons, na het afsnijden van de steeltjes. Verder:

1 ui.

Een paar tenen knoflook.

1 limoen

200 ml azijn. Zo ongeveer.

250 ml water.

1/4 tl komijn

1 tl zout

1 schep suiker

Wat gekneusde peperkorrels.

Wenselijk maar helaas vandaag niet voorradig: verse koriander, naar smaak.

Bereiding: doe alles in de juiste volgorde bij elkaar en pas de juiste bewerkingen toe, ook in de juiste volgorde.

Nou, vooruit dan. Iets uitgebreider.

Pel en snij het uitje en fruit het in het pannetje in wat olie. Pel de knoflook en voeg toe aan ui.

Terwijl dat ligt te sissen en geuren: Was de pepers, en snij de topjes met de steeltjes eraf. De rest gaat de saus in, ook de pitjes en de zaadlijsten. We maken peper vandaag, niet een of andere tomaten/paprika soep. Snij de pepers in grove stukken.

Voeg pepers, komijn, peperkorrels, zout, azijn, en water toe, breng aan het sudderen en laat het een tijd met rust. Iets tussen 20 minuten en een uurtje is prima. De taaie bast van de peper moet zacht worden. Misschien dat het een idee is om dit eens in de slow cooker te proberen, maar ik weet niet of dat veel toe zal voegen. Zo verfijnd is het nu allemaal ook weer niet.

Ondertussen schil je het limoentje. Je wil het sap gebruiken, en die bast is ook prima, maar niet het bittere witte spul tussen die twee in. Succes ermee.

Ben je wel klaar met het gesudder: In de blender ermee. Je voegt dus nu pas die limoen en eventuele koriander toe! Blender het helemaal de tyfus. Ik bedoel: Blenderen tot een zachte soepele vloeistof zonder zwevende delen als pitjes en dergelijke. Is het te dik dan voeg je wat heet water toe en blender je vrolijk verder.

Is het een mooi glad geheel, dan kun je nog even proeven met een stukje brood (Wel lastig, want het spul is nog erg heet.), en smaak aanpassen met wat zout oid.

Klaar is Klara. In de pot/fles ermee.

Conservatie-tip: de pot en fles zijn natuurlijk uitgekookt, maar na vulling zet ik de pot nog even in kokend water. Doel: De inhoud van de pot goed heet maken en laten uitzetten. Sluit dan de pot en zet hem weg. De inhoud koelt af, en er ontstaat een lichte onderdruk in de pot. Dit bevordert de afsluiting en de houdbaarheid. Is dit een mooie hypothese? Ja. Heb ik er serieus onderzoek naar verricht? Nee.

Je kunt dit natuurlijk ook met het flesje doen, maar hey, ging je dat dan ook opbergen dan? Nee toch. Veel plezier met je zelfgemaakte saus. Je zult merken dat in de loop der tijd de smaak zich verder ontwikkelt en de pittigheid wat afneemt. Ik vind dat leuke dingen om op te merken. Tja.

Geef een reactie